Bu Gün Gidişinin 45. Günü Babam…
Veda bile edemedim oysa başucunda ben vardım. Hastalığın sıkarken bedenini, canın cekilirken teninden… O son bakışın aklımdan çıkmıyor. Son çırpınışın hep yüreğimde yara olarak kalacak. Çaresizliğin ne olduğunu Senin gözlerinde öğrendim. Bir babanın evladının gözü önünde eridiğini ben sende öğrendim babam… Gözlerini kaparken hayatın acımasız her saniyesine. Ben öldüm babam Seni Gömdüler kalbime. Hiç ağlamadım dosta düşmana karşı, ama yalnız kaldığım her saniye pir pınar olup aktı gözümden yaşlar. Ardında 4 Yaralı yürek ve gözü yaşlı bir anam kaldı babam. Çok güvendiğin senin yarın sırt çevirdi. Bu 4 yetimin başını okşayıp teseli etmediler. baba
24 yıllık bir hasreti tabudunla giderdiğim o ömrümün en hüsran, o ömrümün en acı günlerini yaşadım baş ucunda günlerim gecelerimden amansız dostlarım düşmanlarımdan acımasız. Sevda yerimden vurdu beni ölüm şikayet değil sitem babam. Sen ki Canını verdin malını verdin erinmedin bendini serdin. Ardında bıraktığın gözler yaşlı silen olmadı babam. Sen gideli her şey aynı babam
0 yorum:
Yorum Gönder